Vietnam in het kort

Mijn laatste bericht eindigde in Can Tho, Vietnam. In werkelijkheid ben ik nu al in Laos en ben heel Vietnam al door gecrost. Het wordt dus hoog tijd om mijn avonturen in Vietnam met jullie te delen.

Als je zegt Can Tho, dan zeg ik floating market. Het is net als een gewone markt, alleen vindt deze plaats op een rivier en zijn er geen kraampjes maar overal bootjes. Als inwoner van Can Tho kan je hier je fruit, groente, koffie/thee etc. inslaan. Dit is nog eens een leuke en creatieve manier om boodschappen te doen.
Na Can Tho zijn we met de bus naar Ho Chi Min City vertrokken. Deze stad werd vroeger Saigon genoemd en is de grootste stad van Vietnam. Een leuk feitje is dat de lokale bevolking de stad nog steeds Saigon noemt. De naam Ho Chi Min komt van de eerste president van Vietnam en de stad is pas na de oorlog naar hem vernoemd. Het zuiden en noorden van Vietnam zijn toen een geheel geworden.
In Ho Chi Min City heb ik voor het eerst in Azië een kerk gezien. Daarnaast heb ik weer een markt bezocht, maar deze keer gewoon de ouderwetse versie met kraampjes. De markt is overdekt, dus de hitte in het gebouw was niet vol te houden. Daar komt ook nog eens de geur van vis bij, wat leidde tot een snel rondje waarna we vervolgens verkoeling zochten in het park.

De volgende dag had ik me klaargemaakt voor de eerste nachttrein reis in mijn leven. Natuurlijk had ik veel te veel eten ingeslagen, maar dat, het bier, een filmpje en leuke mensen maakten de reis gezellig en voorspoedig. Met zijn vieren zaten we in een kamer gepropt, maar wel met bed en airco. De bestemming was Nha Trang. We arriveerden hier om 4:10 in de ochtend, dus inchecken was nog niet mogelijk. Dan jezelf maar vermaken op het strand en genoten van een prachtige zonsopkomst. Dezelfde dag ook nog een boottocht gemaakt naar een eiland, waar een gids allerlei verhalen vertelde over de mensen die op het eiland wonen. De mensen leven hier van de visvangst en maken alle netten en boten zelf. Bij de kindergarten werden we met vol enthousiasme ontvangen door de kinderen. Deze ontmoeting gaf me een lach op mijn gezicht. De kinderen weten precies wat ze van je willen en stuk voor stuk zijn het modelletjes. Allemaal willen ze op de foto of nog het liefst je camera uit je handen trekken en dan willen ze ook nog eens zien of de foto mooi is of niet, anders moet er nog een foto worden gemaakt.
Hierna zijn we met een basket boat naar onze boot gebracht. De basket boat werd bestuurd door een vrouw met maar een peddel. Het was van belang dat je stil bleef zitten, want eenmaal uit balans zou betekenen dat je in het water ligt. Met de boot vertrokken we naar een plek om te snorkelen. Ik heb een zeekomkommer vastgehouden en zeesterren gezien. Het was geen fijne plek om lang te blijven, want de kleine kwallen in het water staken me continue. Gelukkig was de kapitein erop voorbereid en had limoenen meegenomen. De sap van limoen verdoofd als het ware de geïrriteerde huid. De lunch op de boot was fantastisch. Genoten van gegrilde vis, kip, garnalen en noodles en rijst.
De laatste dag in Nha Trang hebben we onszelf laten verwennen. Met de taxi zijn we naar een spa buiten de stad gegaan. Deze spa staat bekend om zijn modderbaden. Het is een raar gevoel, maar je huid wordt er lekker zacht van en het is een goede manier om te ontspannen.

De tweede nachttrein was een reis om niet te vergeten. Overal in de kamers waren insecten en de bedden lagen vol met etensresten van de vorige passagiers. Wat een drama! Na veel gezeik is het uiteindelijk schoongemaakt. Gelukkig had ik mijn eigen kussen en laken bij, dus ik hoefde niet in de al gebruikte beddengoed te slapen. Met de insecten moet je maar zien te leven, dus verstand op nul en maar hopen dat ze niet bij je in bed kruipen.

Gelukkig maakte Hoi An alles goed. Een mooi en rustig stadje met kleine oude pandjes die beschermd worden door UNESCO. Het stadje staat bekend om zijn tailor shops. De meeste toeristen laten hier een op maat gemaakte jurk of pak maken. Tijdens een fietstour in Hoi An en langs de lokale boeren, heb ik kunnen zien hoe hier de rijst wordt geoogst, noodles worden gemaakt, kleden worden gemaakt en rice wine wordt geproduceerd. Elke boer heeft zijn eigen specialiteit. Bij een van de boeren die noodles maakt heb ik de beste noodlesoup ooit gegeten. Yummie!
Met de lokale pont zijn we terug gevaren naar Hoi An. Alle fietsen en scooters worden op de pont gepropt en ook alle mensen proppen zich in een te kleine overdekte ruimte waar je kan zitten. 's Avonds hebben we een vier gangen bbq gehad bij een restaurant, die alleen op aanvraag opent. Het restaurant is van een gepensioneerde beroemde kok in Vietnam. Natuurlijk heb ik er fantastisch gegeten.

In Hue heb ik een tour op een scooter gehad. Omdat er geen regels zijn in het verkeer en het dus in feite een chaos is op de weg, is het niet veilig om zelf scooter te rijden. Ik mocht achterop bij een lokale inwoner. Hij was heel vriendelijk en vertelde me onderweg, in gebrekkig Engels, ook nog wat over Hue en het landschap. Onderweg stopten we een aantal keer, zodat de gids ons wat meer kon vertellen over de tempels, een eeuwen oude brug en een prachtig uitzicht over de rivier.

Een veertien uur durende treinreis en een busreis van vier uur is tot nu toe mijn langste reis naar een bestemming ooit geweest. Met het zien van Halong Bay is een lang gekoesterde droom uitgekomen en dat maakte de reis meer dan waard. Eindelijk heb ik de massale rotsen die herrijzen uit de zee mogen aanschouwen. Het regenachtige weer mocht mijn pret niet bederven. Ik heb elke seconde genoten van het uitzicht. Ik zou er nog dagen kunnen verblijven. Het was voor mij een unieke belevenis.

Liefs, Anniek