Adembenemend Laos

Binnen een week heb ik Laos kunnen bewonderen van Vientiane tot aan de Mekong river. Het is maar een klein gedeelte van wat Laos te bieden heeft en toch ben ik verliefd geworden op het land. Na Hanoi, de hoofdstad van Vietnam, was Laos een verfrissing. Eindelijk geen druk bevolkte omgeving, maar rust en natuur. Laos is nog erg onaangetast in vergelijking met Thailand, Cambodja en Vietnam. Het land heeft maar 6 miljoen inwoners en bestaat grotendeels uit natuur en bergen. Dat maakt het land zo mooi en uniek.

Ik ben met het vliegtuig van Hanoi naar Vientiane gevlogen. De vlucht duurde maar een uurtje. Voor de lange Nederlandse mannen: als je in Azie bent, vlieg dan met Lao Airlines. Beenruimte zat! In Vientiane voor de eerste keer sticky rice en chicken in pandan leaves gegeten. Lekker met je handen eten dus, yummie. 's Avonds de nightmarket aan de rivier bewonderd. Er hangt een gemoedelijke sfeer en er zijn veel leuke kraampjes, waar je voor weinig geld leuke armbandjes, kettinkjes, kleding of souvenirtjes kan kopen. In Vientiane ben ik de eerste bakkers tegengekomen in Azie. Brood of een sandwich gaat er wel in na weken rijst en noodles te hebben gegeten als lunch. De belangrijkste tempels van Laos bevinden zich in Vientiane, dus die mocht ik niet missen. 20 minuten rijden met de tuktuk en je wordt beloond met een uitzicht van kleuren. De tempels zijn prachtig.

De volgende bestemming was Vang Vieng. Het stadje staat bekend om het tuben. Natuurlijk heb ik dat ook mogen ervaren. De volgende dag begonnen we de dag met tuben in een grot. We moesten een lamp op ons hoofd dragen om te kunnen zien in de grot. Vervolgens moest ik in een grote zwarte band zitten, lekker in het ijskoude water, en je wordt geleid door een touw die je continue vast moet houden. Anders verdwaal je ;-)
Na het ervaren van de grot gingen we met een vijf kajakken de rivier af, terug naar het dorp, meer dan 10 km. We stopten na 10 minuten al om te lunchen. We gebruikten de kajak als tafel en we werden verwend met een heerlijke bbq. Rijst met stokbrood, twee stokjes met groenten en vlees een beetje pittige saus erover en smullen maar. Vooraf werden we nog verwend met verse papaya. Toen werd het tijd voor de lange tocht terug. Ik had mezelf opgeofferd als stuurvrouw, omdat ik een van de weinige dames was met ervaring. Ik deelde de kajak met Manon. Zij had nog nooit eerder in een kajak gezeten, dus je kan je wel voorstellen hoe zwaar het voor mij was om stuurvrouw te zijn. Maar we hebben het overleefd en ik was best trots op mezelf dat ik haar goed heb kunnen begeleiden en de kajak natuurlijk ook. Onderweg speelden er zich veel grappige situaties af, wat ervoor zorgden dat we de hele tocht in een deuk lagen van het lachen. Toen we de bestemming hadden bereikt, doken we met zijn allen het water in om verkoeling te zoeken.
Hoppa, toen naar de Blue Lagoon, geen tijd om uit te rusten. Na een hobbelige weg van 15 minuten in een tuktuk eindelijk bij de veelbesproken Blue Lagoon aangekomen. Prachtig blauw water, maar daar staat deze plek niet bekend om. Je kan hier van een 6-8 meter hoge boom in het water springen. Na al mijn moed bij elkaar te hebben geraapt, heb ik het gedaan. Toen ik boven in de boom stond, was het wel heel erg spannend, aangezien het hoger was dan vanaf de grond leek. Maar ik ben gesprongen hoor. Wat een kick gaf dat!!!
In de avond hebben we de fantastische dag afgesloten met een drankje (eigenlijk doen we dit elke dag ;-)) en heel toevallig kwam ik nog twee Nederlandse jongens tegen die ik in Bangkok had ontmoet. Gezellige boel dus!

De volgende dag was de spierpijn in mijn schouders wel te voelen. Gelukkig gingen we met de bus naar Luang Prabang, dus ik kon lekker uitrusten. Tenminste, dat dacht ik. De zes uur durende busreis was een ramp. We reden zes uur lang door de bergen en de weg was nog hobbelig ook. Niemand heeft een oog dicht kunnen doen en misselijkheid stond in het teken van die dag. Gelukkig hadden we na twee uur een stop om bovenop een berg te lunchen met geweldig uitzicht. De bestemming was Luang Prabang. Ook hier in de avond genoten van een nightmarket. We hebben er voor 10.000 Kip (Minder dan 1 euro) avond gegeten. Ik kreeg een bord en die mocht ik vullen voor zoveel ik wilde. Laos is spot goedkoop en op de markt gaat afdingen veel makkelijker dan elders.
Ik heb me lang verheugd op Luang Prabang. Eindelijk was het tijd om de olifanten te bezoeken. De groep bestond uit vijf volwassen olifanten (vrouwtjes) en een baby olifantje van 10 maanden jong. Het was heel goed georganiseerd: eerst mochten we de olifanten eten geven, daarna erop zitten en als laatst wassen. Elke olifant heeft zijn eigen verzorger en luistert daar goed naar. Het eten geven was een hele happening. De olifanten kwamen erop afrennen en ze waren ontzettend nieuwsgierig naar het eten. Je mocht ze zelf voeren en aanraken. Daarna gingen we per tweetal op een olifant zitten. Wij zaten op een bankje op de rug van de olifant en de verzorger zat op haar nek. Het ritje was langs de rivier en duurde een uur. Mijn olifant had duidelijk een eigen wil. Toen ze het water zag, rende ze erop af terwijl de rest van de groep gewoon netjes achter elkaar liep. Dit gaf een grappig gezicht. Het baby olifantje liep de hele tijd mee en was heel stout en werd niet voor niks Naughty Baby genoemd (eerste drie jaar mag je ze nog geen naam geven). Tijdens het wassen mocht ik weer op de olifant zitten, maar nu op haar nek. Dit was ontzettend moeilijk, ik moest me heel erg concentreren op mijn evenwicht anders kukelde ik eraf. Toen ze eenmaal in het water zat, kon ik haar hoofd schrobben en de verzorger goot heel de tijd water over ons heen, dus ik werd ook mee gewassen haha. Het was echt een ge-wel-di-ge ervaring! In de middag hebben we de watervallen bezocht en genoten van een frisse duik in het ijskoude water. Al met al was het een heerlijke dag.

Om van Laos in Thailand te komen, moet je een long boat over de Mekong River nemen. De rit duurde 10 uur. We hadden een overnachting in een homestay in een dorp langs de rivier. Er was hier geen douche en een gat in de grond als toilet. Nou wen daar maar eens aan. De grote backpack lieten we achter op de boot, omdat het niet te doen was om deze mee te zeulen. We moesten eerst over het strand lopen, vervolgens een heuvel beklimmen om het dorp te kunnen bereiken. Ik deelde met twee andere meiden een ruimte, waar ieder een matras en een deken kreeg. Gelukkig ook een mosquito net. In de avond diner gehad op de boot. Ik was blij dat ik goed voorbereid was met mijn zaklamp. Het was namelijk pikke donker. Gelukkig hadden we wel wat licht op de boot, maar alle rare insecten kwamen daar op af gevlogen. Op het strand hebben we een kampvuur gemaakt en daar een tijdje rondgehangen. De nacht was rumoerig met allerlei dieren geluiden en de mensen in onze homestay waren erg luidruchtig. Ondanks dat heb ik toch goed kunnen slapen. De volgende dag vertrokken we om 5:15 weer met de boot voor de volgende 10 uur naar de grens van Thailand.

De volgende keer mijn avonturen vanuit Thailand.

Liefs, Anniek